Hossein Ghanbari stopt aan het eind van het seizoen met volleyballen op het hoogste niveau. De middenman kwam in de zomer van 2017 bij Amysoft Lycurgus en groeide uit tot een meer dan volwaardige speler. Blessures en werken aan een maatschappelijke loopbaan zijn de belangrijkste redenen voor de 30-jarige Ghanbari om er een punt achter te zetten.

De huidige finale om de landstitel tegen Draisma Dynamo is derhalve zijn laatste volleybalklus. Afgelopen zondag maakte de speler die sinds een aantal maanden definitief in het bezit is van een Nederlands paspoort het beslissende punt in de bekerfinale tegen Dynamo. ‘Via deze weg wil ik iedereen bedanken voor al die jaren. Jullie hebben me geholpen en begeleid om de volleyballer te worden die ik nu ben. Ik ga iedereen missen.’

Ghanbari is gevlucht uit Iran en belandde in november 2015 in Nederland. Na een korte periode in het AZC in Onnen verhuisde de 2.04 meter lange speler naar het AZC in Kolham.  Daar ging Ghanbari trainen bij VIOS, waar hij snel in het eerste team terechtkwam. Daar is hij opgepikt door Amysoft Lycurgus. De laatste paar jaar vormt Ghanbari met Dennis Borst een ijzersterk midden bij Amysoft Lycurgus. Het lijf wil niet echt meer. ‘Ik wilde vorig jaar na de bekerfinale al stoppen, maar de club wou me helpen met het vinden van een baan. Om volleybal en werk te combineren. Vanwege corona is dat niet gelukt. Ik ben twee keer aan mijn schouder geopereerd. Daardoor is de pijn wel minder geworden, maar nooit weg. Sinds kort heb ik ook last van een knie. Volleybal is mijn passie. Ik doe het mijn hele leven al, maar op een dag moet ik stoppen. Dat moment is nu gekomen.’

Ghanbari speelde waarschijnlijk in de gewonnen bekerfinale tegen Dynamo op 16 februari 2020 zijn beste wedstrijd. Met 23 punten was zijn aandeel in de winst groot. Zelf vindt hij zijn hoogtepunt een andere. ‘Dat was het moment dat ik een contract tekende bij Amysoft Lycurgus in 2017. Ik ben blij dat ik bij Amysoft Lycurgus gespeeld heb. Het is zoveel meer dan een club. Het is mijn huis en iedereen is als een familie voor mij. Dat maakt mij gelukkig.’

Waarschijnlijk gaat de immer aimabele Ghanbari het komende seizoen gebruiken om fysiek te herstellen om daarna wellicht ergens op een lager niveau te gaan spelen. ‘Volleybal zit in mijn bloed.’ Het afscheid valt hem zwaar. ‘We hebben veel met elkaar gedeeld en ik zag mijn ploeggenoten soms vaker dan mijn partner. Alle momenten die we samen beleefd hebben zullen me altijd bijblijven. Dit valt weg en dat maakt me verdrietig. Uiteraard ga ik wel bij de wedstrijden kijken als het weer mag.’

In die zin zullen we hem niet uit het oog verliezen. Het is tijd om te gaan studeren en werken. Een ict-opleiding mbo niveau 4 bij waarschijnlijk Noorderpoort in combinatie met werken. Dat wordt een bedrijf in Leek of Delfzijl. Die keuze is nog niet gemaakt. Zo komt er na vier seizoenen voor Ghanbari een einde aan de tijd als topsporter. Een speler die iedereen de afgelopen jaren in zijn of haar hart heeft gesloten.

(Bron: Amysoft Lycurgus)