Zigzaggend baan ik me een weg door alle rood wit uitgedoste voetbalsupporters. Stapvoets nader ik het stadion. Aangekomen bij de parkeergarage loop ik vast. Ik mag er niet in. Wat nu? De volleyballers hadden me al gewaarschuwd, vandaag speelt FC Utrecht thuis. Maar hé: VVU toch ook? En daar wil ik toevallig graag naar toe. Want sinds kort wordt er in de Galgenwaard niet alleen op eredivisieniveau gevoetbald maar ook gevolleybald.

Met mijn perskaart in mijn hand zwaai ik naar de verkeersregelaars. Gelukkig tref ik alleen maar vriendelijke mensen. En na wat heen en weer gebel, is er een plekje voor me vrij. Opgelucht zet ik mijn auto weg en klim dan haastig de steile ijzeren trappen op naar de ingang van de hal. Het opgewonden geroezemoes van de voetbalfans overal om me heen werkt aanstekelijk. Ik heb er zin in.

VVU hoort thuis in de eredivisie

Binnen zie ik een volle tribune.