Nicole Koolhaas wil spelen voor het plezier

Nicole Koolhaas maakt komend seizoen de transfer van de Turkse club Yesilyurt naar het Italiaanse Perugia. We spraken Koolhaas onder andere over haar transfer en het Nederlands team.

Yesilyurt 

Eigenlijk wilde Koolhaas nog een seizoen in de Turkse competitie blijven spelen, maar de club heeft geldproblemen opgelopen door zowel de corona crisis als het verliezen van de hoofdsponsor. Hierdoor wist ze niet zeker of ze wel bij de club kon blijven: “De soort van president van de club heeft onze salarissen uitbetaald. Het was dus al de vraag of we nog door konden. Toen de optie kwam om in Italië te gaan spelen, dacht ik dat lijkt me ook heel erg leuk. Laat ik dat eens proberen!”

Door Quinty Wolters

Er zijn heel vaak dingen die je gaat missen aan het spelen bij een club. Zo gaat Koolhaas de reisafstanden missen. Heel veel teams uit de Turkse competitie komen namelijk uit Istanbul, waaronder de club van de 1.98 meter lange midden: “Ik vond het wel fijn dat heel veel teams uit Istanbul kwamen. De reisafstanden voor wedstrijden zijn dan minder lang. Istanbul is een grote stad en de mensen daar zijn heel vriendelijk en aardig. Daarnaast is er ook altijd wat te doen in Istanbul. Oja, en er waren hele leuke katjes daar!”

Transfer

De transfer van Koolhaas is eigenlijk een droom die uitkomt. In een interview in 2008 heeft ze laten weten dat ze altijd al in Italië of Turkije heeft willen spelen. Nu kan ze in beide landen spelen en dat vind ze ontzettend leuk: “Eigenlijk komt mijn droom nu uit inderdaad. Turkije en Italië zijn de twee landen met de beste volleybal competitie. Ik dacht, als ik ergens in een goede competitie wil spelen, moet ik in die twee landen zijn. Dat ik nu in allebei de competities mag spelen, is natuurlijk wel écht heel leuk.”

In de Italiaanse en Turkse competitie zit een klein niveauverschil laat Koolhaas weten: “In de Italiaanse competitie hebben ze meer een top 8 tot top 12 die leuk tegen elkaar speelt en in Turkije heb je eigenlijk 3 categorieën. Dat zijn dan de sterke teams, iets minder sterke teams en het zooitje dat niet heel goed is.” zegt ze lachend. “Maar verder, denk ik dat het wel goed te vergelijken is.”

Perugia

“Heel veel Italianen!” lacht Koolhaas bij de vraag hoe haar team eruit komt te zien volgend seizoen. Italië is een van de beste volleybal landen, dus blijven de meeste volleyballers in hun eigen land. Van naam kent Koolhaas de meeste spelers wel, maar persoonlijk niet. Ze vertelt dan ook dat ze niet goed weet wat ze moet verwachten komend seizoen. Bijzonder is dat Koolhaas geen ambities voor komend seizoen heeft. Ze geeft aan gewoon lekker plezier te willen gaan maken: “Ik weet dat ik al wat ouder aan het worden ben dus wil nu gewoon lekker plezier gaan maken. Waar ik nog kan spelen is leuk. maar ik heb verder geen dingen die ik nog wil bereiken. Met het team willen we in de competitie blijven. Vorig seizoen zouden ze degraderen, maar dat is niet gebeurd in verband met het Corona virus. We hoeven geen kampioen te worden, maar willen wel graag in de competitie blijven!”

Het Wilhelmus in gebarentaal

Tijdens het zingen van het Wilhelmus bij internationale wedstrijden met het Nationale team, staat Koolhaas altijd aan het einde van het rijtje spelers. Niet omdat zij het hoogste rugnummer heeft, maar omdat zij het Wilhelmus in gebarentaal meezingt. Hier is ze mee begonnen voor haar doven zus. De reacties die ze krijgt van het publiek zijn erg leuk en veel mensen weten dat Koolhaas dit altijd doet voorafgaand aan de wedstrijd. “Als ik bijvoorbeeld ergens kom om een clinic te geven, dan weten ook alle kinderen wel dat ik de gebarentolk doe van het Wilhelmus. Ze vinden het ook allemaal heel erg leuk dat ik dat doe. Bij persconferenties zien ze ook vaak die link, en dat is super gaaf!”

Overvol programma

In een interview met de NOS vertelde Celeste Plak dat het schema van een profvolleyballer ontzettend vol zit. Nicole Koolhaas denkt hier hetzelfde over. Ook zij vind het wel is lastig: “Echt tijd en rust krijgen we niet. Als de clubcompetitie is afgelopen moeten we zo snel mogelijk tassen pakken en aansluiten bij het Nederlands team. Andersom is dat hetzelfde. We spelen in het Nederlands team ook veel uitwedstrijden in andere landen. Dat is natuurlijk hartstikke leuk, maar je moet ook heel veel reizen en heel veel wedstrijden spelen. Aan vakantie kom je dus niet toe. Het is meestal super druk. Je hebt dan soms wel zoiets van ‘mag ik nog even een beetje vakantie?’. Dat is soms wel even lastig.” Aldus, de 29 jarige international. 

(Foto: Facebookpagina Nicole Koolhaas)