De column van Margo: ” De context “

Alleen de Australische dames, de nummer 5 van de wereld, maakte de reis naar de World Tour in Cancun, Mexico. Primair vanwege Olympische noodzakelijkheid, namelijk die van het 12 toernooien vereiste. Realistische doelen werden besproken, echter de realiteit is ietwat anders. Voor bijna een halve ton, ondanks 18 maanden geen competitie te spelen, is het niet slechts een balletje slaan. Het bestuur houdt jouw elke prestatie nauwlettend in de gaten want de verwachtingen zijn niets minder dan tenminste een medaille als je terugkomt. Want ‘wij’ investeren in jou… Bovendien besluiten wij als panel uiteindelijk wie waar naartoe gaat. 
Niet anders is de Continental Cup campagne, die over 9 weken wegvliegt uit Australie. De venue is niet bekend, enkel de datum, het budget en het benodigde gevecht voor overheidstoestemming. Wanneer we de Cup winnen, wordt er pas besloten wie er gaan naar de Spelen. Niet alleen de resultaten tellen, ook de politieke kant mag niet worden onderschat. Transparant? In zekere zin. Gelaagde besluitvorming die logischerwijs een investering van enkele tonnen veilig moet stellen.

De toonzetting van streven naar illusie van perfectie komt met het begrip dat topsport meer is dan passie. Het is business. De gedeelde noemer op de World Tour is dat het overgrote deel daadwerkelijke professionals zijn die aan het werk zijn. Een van de finalisten nu in Mexico zei het wellicht ietwat pessimistisch, maar waar: ’90% van de tijd is het keihard werken. De 10%, noem het puur plezier, die het oplevert is elke druppel zweet waard’. Winnen komt niet zonder verliezen. Niet alleen een opmerking die door ‘verliezers’ gemaakt wordt. Winnen doet er namelijk toe als het jouw baan is.
Dat is de topsport cultuur waarmee ik ben groot gebracht. Een ander level die altijd streeft naar nog harder werken, verbeteren en zorgen dat je een weg vindt om vooruit te komen. Het wellicht typische ‘azijn zeiken’ in dat perspectief waar we in Nederland zo goed in zijn kent men hier niet. Het gesprek houdt op met de constatering dat het maar moeilijk is. Prima, maar het spel geeft daar nogal weinig om. Het heet niet voor niets een world tour, waar er een nummer 1 en laatst is aan het einde van het toernooi. De atleten zijn opgeleid met blind vertrouwen in ‘volgen en doen wat je gezegd wordt’, maar ook die van ‘simpel houden en zorgen dat je fysiek de sterkste bent’. Een bal 10 keer in hetzelfde vak slaan, ho maar. Hebben we niet nodig. Consistentie? Variatie moet je hebben. De standaard die nog niet bereikt is wordt pas benoemd aan het ‘einde’. Pas als je geselecteerd bent als senior atleet terwijl je dat waarschijnlijk alleen bereikt hebt doordat er niemand anders was, of door jouw biologische leeftijd. Hoe bedoel je ‘emerging’? Daar waar opleidingen, commercieel -en bondsbestuur, de EK’s en WK’s under age als benchmark gebruiken. Daar heeft de Aussie jeugd tenminste een leuke ervaring. Momenteel is de opgezette centrale opleiding terug naar opleiden voor verbreding van de sport. Ofwel afleveren naar college in de USA, ofwel afleveren aan de Europese indoor competitie. Die laatste slaat op de Deense competitie… Voor het verbreden van de sport in dit grote land een geweldig initiatief. Voor de topsport een niets betekende investeringsput. Die is namelijk nog steeds afhankelijk van de nieuwe generatie die verder kijkt dan ‘wat er gezegd wordt’. Tot nog toe degene de tour in Europa meemaakten in 2019, en de pracht en praal van Gstaad en Wenen. Dat zijn onze volgende 5 of 7 gegadigden voor 2028.
De context voor topsport is niet langer slechts te vinden in de fundamentele vierspan; technisch, fysiek, mentaal en tactisch. Dat is slechts de minimale basis. De cognitieve -en emotioneel strategische spelvaardigheid zijn spelbepalend geworden. Het beach spel intellect is belangrijker dan ooit, en kan slechts optimaal gespeeld worden wanneer teams niet langer technisch -of fysiek te breken zijn. Variatie in consistente uitvoering om de strategie van de tegenstander samen te breken. De twee individuen op het zand moeten een eenheid zijn in werkelijk elk aspect voordat zij meer mogen claimen dan slechts ‘meedoen’. Wanneer jouw team moet compenseren in welke aspect dan ook, dan sta je 5-0 achter. De eenheid die zowel BTN als Australie uitstraalt wanneer het spel gespeeld wordt. De Nederlandse stijl, het kwalitatief sterke powerplay, en de Australische stijl, de tweeslag, zijn inmiddels universeel. Verscheidende blends zijn te identificeren op de Tour.

Is er ook iets anders dan kritiek? Absoluut, vooruitgang in deze organisatie met ‘ballen’. Ommekeer maak je niet zo snel, maar verandering is gaande. Het competitieve voordeel is een die zowel BTN als Australie gemeen hebben. De eenheid in competitieve verantwoordelijkheid wanneer we spelen tegen de rest van de wereld. In 2021 is BTN meer dan ooit een representatieve eenheid. Ondanks oneindige variëteit in individuele achtergrond, een ieder te spelen met gedeelde competitieve verantwoordelijkheid. De ego’s zijn aanwezig in elk punt, echter geaccepteerd omdat het om de job binnen de lijnen gaat. Niet slechts spelen om plezier, dan zijn de ego’s getemperd en compenseren omwille van comfort. Spelen voor de missie, waarin individuele ego’s een kwaliteit zijn en winnen het eigenlijk doel. En dat kan alleen bereikt worden als ieder zijn rol, en in zijn kracht speelt. Mijn punt is dat het typische Nederlandse ‘zaniken’, ofwel, ‘de toon zetten voor de context’ zoveel meerwaarde brengt binnen de competitielijnen. Wat is ‘te jong’ om deze toon, de standaard, te zetten voor het daadwerkelijk najagen van ambities. Los van jouw huidige niveau, spelen om jouw beste contributie te leveren aan het team. Om de kans op winst zo groot mogelijk te maken. Doen we daarna wel even gezellig in de kantine. Alles draait om de context. Binnen en buiten de lijnen.

Margo Wiltens functioneerde jarenlang binnen de muren van Beachvolleybal Team Nederland. Sinds 2019 is zij werkzaam in Australie en verantwoordelijk voor kwalificeren van 2 teams voor de Olympische Spelen in Tokyo. Een column over daar en hier, en de topsport volleybal.